اگر ارزیابی خطر در محیط کار نشان دهد که کارکنان در معرض آسیب های بالقوه بر دست ها و بازوها هستند، بطوریکه توسط کنترل مهندسی و عملی نمی توان آن را رفع نمود، کارفرما باید نسبت به اینکه کارکنانش از لوازم حفاظتی مناسب برخوردار هستند اطمینان حاصل نماید. این خطرات شامل جذب مواد مضر توسط پوست، سوختگی گرمائی و شیمیائی، خطرات الکتریکی، کوفتگی ها، سائیدگی ها، بریدگی ها، سوراخ شدگی ها، شکستگی و قطع عضو می باشد. لوازم حفاظتی نیز شامل دستکش ها، محافظ انگشتان، دستکش های بلند تا آرنج یا پوشش های بازو است.
کارفرماها باید تمامی روش های کنترل مهندسی و تمرینات کاری را برای رفع خطرات بکار بندند و برای حفاظت بیشتر در برای خطراتی که نمی توان آنها را از طریق دیگر روش ها بطور کامل برطرف نمود از لوازم حفاظت فردی استفاده نمایند. برای مثال حفاظ دستگاه ممکن است موجب پیشگیری از خطر شود و در واقع با نصب یک مانع، از قرار گرفتن دستان کارگران در منطقه برخورد با تیغه اره رومیزی و موارد برنده دیگر شیوه های کاری، جلوگیری کند.
انواع دستکش های حفاظتی
امروزه انواع بسیار زیادی از دستکش هائی که در برابر گستره ای متنوع از خطرات محافظت ایجاد حفاظت می کنند در دسترس است. طبیعت خطر و روش کار در انتخاب دستکش موثر است. تنوع بالقوه آسیب های شغلی دست ها در انتخاب صحیح دستکش ها چالش ایجاد می نماید. این نکته ضروری به نظر نمی رسد که کارکنان از دستکش هائی که برای خطرات و وظایف بخصوص در محیط کار طراحی شده اند برای کارهای دیگر استفاده نمایند، چون دستکش های طراحی شده برای یک وظیفه خاص ممکن است در برابر وظایف متفاوت دیگر ایجاد حفاظت نکند، حتی اگر بظاهر وسیله حفاظتی مناسبی را مهیا نماید.
در زیر مثال هایی در خصوص بعضی از فاکتورهائی که ممکن است در انتخاب دستکش های حفاظتی برای محیط کار موثر باشد، ذکر شده است:
• نوع ماده شیمیائی که با دست حمل می شود
• طبیعت تماس (غوطه وری کامل، ترشح و …)
• مدت تماس
• حفاظت مورد لزوم (تنها دست، ساعد، بازو)
• نیازهای چنگشی (خشک، تر، روغنی)
• حفاظت در برابر گرما
• اندازه و آسایش
• سائیدگی – نیازهای مقاومتی
دستکش ها که از مواد بسیار متنوعی ساخته می شوند برای انواع مختلفی از خطرات موجود در محیط کار طراحی می گردند. بطور کلی دستکش ها در یک گروه چهار گانه قرار می گیرند:
1. دستکش هائی که از چرم، برزنت یا توری فلزی ساخته می شوند.
2. دستکش های پارچه ای و پارچه ای آستردار
3. دستکش های مقاوم در برابر مایعات و مواد شیمیائی
4. دستکش های لاستیکی روکش دار
دستکش های چرمی، برزنتی و توری فلزی
دستکش های محکمی که از توری فلزی، چرم یا برزنت ساخته می شود در برابر بریدگی و سوختگی حفاظت ایجاد می کنند. دستکش های چرمی و برزنتی همچنین موجب حفاظت در برابر گرمای زیاد نیز می شوند.
دستکش های چرمی در برابر جرقه، گرمای متوسط، ترکش ها، پلیسه ها و اشیاء زبر ایجاد حفاظت می کنند.
دستکش های آلومینیومی واکنش و پوششی حفاظتی را در برابر گرما ایجاد می کنند و برای ایجاد حفاظت در برابر سرما و گرما نیاز به اضافه نمودن لایه هایی از مواد مصنوعی به آن است.
دستکش هایی با الیاف مقاوم که در برابر گرما و سرما حفاظت می کنند، پوشش خوب و مقاومی را در برابر سائیدگی و بریدگی ایجاد می کنند.
دستکش های ترکیبی از مواد متنوعی که از موادی که در برابر گرما و سرما حفاظت می نمایند ساخته شده، در برابر سائیدگی و بریدگی نیز مقاوم بوده و ممکن است در مقابل بعضی از اسیدهای رقیق نیز مقاومت ایجاد نمایند. این مواد در برابر محلول ها و بازها پایداری ندارند.
دستکش های پارچه ای و پارچه ای آستردار
این نوع دستکش ها از کتان و دیگر پاچه ها ساخته شده اند و درجات مقاومتی مختلفی از حفاظت را مهیا می کنند.
دستکش های پارچه ای در برابر گرد و خاک، تراشه ها، خراشیدگی و سائیدگی محافظت می نمایند. آنها همچنین حفاظت کافی را برای استفاده از مواد زبر، تیز و سخت فراهم نمی کنند. لازم به ذکر است استفاده از یک آستر پلاستیکی می تواند توان حفاظتی این دستکش ها را افزایش دهد.
دستکش های پارچه ای آستردار بطور معمول از فلانل کتانی با آستری بر یک روی آن ساخته شده اند. با پوشاندن سطح داخلی با پلاستیک کیفیت مقاومتی دستکش های پارچه ای افزایش می یابد. این دستکش ها برای وظایفی همچون مرتب نمودن، از حمل دستی آجر و سیم گرفته تا حمل دستی ظروف آزمایشگاهی استفاده می شود. زمانی که دستکش ها را برای حفاظت در برابر خطرات تماس با مواد شیمیائی انتخاب می کنید، همواره با تولید کننده یا اطلاعات محصول تولیدی چک کنید تا اثر حفاظتی آن را برای مواد شیمیائی و موقعیت های محیط کار اثبات نمائید.
دستکش های مقاوم در برابر مایعات و مواد شیمیائی
دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیائی با انواع مختلفی از لاستیک ها ساخته می شوند، همچون لاستیک های طبیعی، بوتیل، نئوپرن، نیتریل و فلوروکربن (ویتون)، یا انواع مختلفی از پلاستیک ها مانند پلی وینیل کلراید؛ پلی وینیل الکل و یا پلی اتیلن. این مواد می توانند بطور ترکیبی یا لایه ای برای بازدهی بهتر ساخته شوند. براساس یک قانون کلی، ضخیم تر کردن مواد متشکله دستکش مقاومت بالاتری را در برابر مواد شیمیائی ایجاد می نماید اما دستکش های ضخیم تر ممکن است به چنگش و مهارت آسیب برساند که این موضوع خود اثر منفی بر روی ایمنی باقی می گذارد.
مثال هائی از دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیائی عبارتند از:
دستکش های بوتیل که از لاستیک مصنوعی ساخته شده و در برابر گستره متنوعی از مواد شیمیائی مانند پراکسید ، سوخت موشک، اسیدهای با خورندگی بالا (اسید نیتریک، اسید سولفوریک، اسید هیدروفلوریک و بخارات قرمز اسید نیتریک)، نوکلئوتید های قوی، الکل ها، آلدئید ها، کتون ها، استرها و ترکیبات نیترو ایجاد حفاظت می کنند. دستکش های بوتیل همچنین در برابر اکسیداسیون، خوردگی و سائیدگی ناشی از ازون مقاوم هستند و در دمای پائین انعطافشان حفظ می شود. لاستیک های بوتیل بخوبی با هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک و همچنین ترکیبات هالوژن دار سازگار نیستند.
دستکش های لاستیکی روکش دار
دستکش های لاستیک طبیعی (لاتکس) که پوشش راحتی را ایجاد می نمایند بعنوان یک دستکش چندمنظوره محبوب در آمده است. خصیصه برجسته آنها، قدرت انعطاف، کشسانی و مقاومت در برابر حرارت است. بعلاوه مقاومت سایشی آنها موجب شده که در هنگام عمل سائیدن و صیقل دادن، این دستکش ها دست کارگران را در برابر محلول های آبی اسیدها، آلکیل ها، نمک ها و کتون ها محافظت نماید. دستکش های لاتکس موجب عکس العمل های آلرژیک در تعدادی از اشخاص شده بودند و به همین علت برای همه کارکنان مناسب نیستند. دستکش های با خاصیت آلرژیک کم، دستکش های بدون پودر و آستر دار ممکن است برای کسانی که با دستکش های لاتکس حساسیت دارند مناسب باشد.
دستکش های نئوپرن از لاستیک مصنوعی و با انعطاف خوب، مهارت انگشتان، دانسیته بالا و مقاومت در برابر پارگی عرضه شده است. این دستکش ها ما را در برابر مایعات هیدرولیک، بنزین، الکل ها، اسیدهای ارگانیک و بازها محافظت می نماید. آنها عموماً خواص مقاومتی پوششی و شیمیائی ممتازی نسبت به دستکش های ساخته شده با لاستیک طبیعی دارند.
دستکش های نیتریل از کوپلیمر ساخته شده اند و محافظت در برابر ترکیبات کلردار همچون تری کلرو اتیلن و پر کلرو اتیلن را مهیا می کنند. هرچند برای مشاغلی که در آن به انعطاف و حساسیت نیاز است نامزد شده و در هنگام استفاده زیاد، حتی بعد از تماس طولانی مدت با مواد در هنگام کار با روغن ها، گریس ها، اسید ها، مواد سوزاننده و الکل ها استقامت می نماید، اما بطور کلی برای استفاده با عوامل اکسید کننده قوی، ترکیبات آروماتیک، کتون ها و استات ها پیشنهاد نمی شود.
جدول زیر از دپارتمان انرژی آمریکا (دستورالعمل مرجع تکنیکال ایمنی و بهداشت حرفه ای) دستکش های متنوعی که حفاظت لازم را در برابر مواد شیمیائی خاص ایجاد می نماید، ارزیابی نموده است و به شما در انتخاب بسیاری از دستکش های مناسب برای حفاظت کارکنانتان کمک می نماید. مواردی از دستکش ها که ضعیف تشخیص داده شده برای ماده شیمیائی ذکر شده توصیه نمی شود. در مورد مواد شیمیائی که با ستاره مشخص شده اند برای مواجهه های محدود قابل استفاده می باشد.
مراقبت از دستکش های حفاظتی
دستکش های حفاظتی باید قبل از هربار استفاده بازبینی شوند تا از عدم پارگی، سوراخ شدگی و یا غیرقابل استفاده شدن به هر طریقی، مطمئن شویم. یک بازبینی بصری به ما کمک می کند تا بریدگی ها و یا پارگی ها را آشکار نمائیم، اما یک بازبینی بسیار کامل با پر کردن دستکش با آب و پیچاندن محکم انتهای آن به سمت انگشتان به ما کمک می کند تا هر سوراخ ریزی را مشخص نمائیم. دستکش هائی که بی رنگ یا سفت شده اند ممکن است نشان دهنده نقص هائی همچون استفاده مفرط یا تجزیه و فرسودگی توسط تماس با مواد شیمیائی باشند.
هر دستکش با قابلیت حفاظتی معیوب باید دورانداخته و تعویض شود. استفاده مجدد از دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیائی باید به دقت ارزیابی شود و کیفیت های جذبی دستکش ها نیز تحت بررسی قرار گیرد. در صورت تصمیم برای استفاده مجدد از دستکش های در معرض تماس با مواد شیمیائی، باید میزان سمیت مواد درگیر و فاکتورهائی همچون طول مدت تماس، نحوه ذخیره سازی و دمای هوا مورد توجه قرار بگیرد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت safetykiyan.com مراجعه نمایید.
نظرات کاربران