اسپرینکلرها در آسمان

گفته می شود اختراع آسانسور اتوماتیک توسط Elisha Otis بود که رویای استفاده از آسمان خراش را عملی کرد و امروزه کمتر ساختمانی با 6 طبقه یا بیشتر را می توانیم ببینیم که آسانسور نداشته باشد. در اواسط قرن 20 میلادی، استفاده از سیستم های تهویه مطبوع مرکزی امکان زندگی در آسمان خراش ها و آب و هوای گرم مانند کشورهای حاشیه خلیج فارس را تسهیل کرد.
به نظر من سومین رکن اصلی برای یک آسمان خراش و زندگی در آن استفاده از سیستم های آبپاش آتش نشان خودکار است و ساختن ساختمان های بلند بدون در نظر گرفتن این سیستم ها کاری پر خطر است.

بلند و بسیار بلند

این موضوع که اطفای حریق از بیرون یک ساختمان 30 طبقه یا بیشتر غیر ممکن است یک واقعیت پذیرفته شده است. برای سال های طولانی، مرتفع ترین نردبان آتش نشانی ( حدود 30 متر) بود و همین موضوع سبب اختراع و ایجاد سیستم های آب پاش (اسپرینکلر) خودکار، سیستم های تهویه، رایزر های آتش نشانی و هیدرانت ها و شافت های اطفای حریق و راه پله های محفظه دار شد.
هر کسی فکر کند که مشکل مدیریت ایمنی حریق در ساختمان های بلند و بسیار بلند( بالای 200 متر و 400 متر به ترتیب) یک مساله گذرا است سخت در اشتباه است. یک گشت و گذار گذرا در اینترنت در سال 2012 نشان می دهد که حداقل 30 ساختمان در حال ساخت در حال و یا آینده بیش از 400 متر ارتفاع دارند-، که از جمله آنها می توان به برج kingdom در جده اشاره کرد که ارتفاعش به 1000 متر می رسد و برج خلیفه در دبی که ارتفاعش 824 متر است.

مشکلات ایمنی در ساختمان های بسیار بلند

دلایل بروز حریق در ساختمان های بسیار بلند تفاوت چندانی با ساختمان های معمولی ندارد. آنچه این را متفاوت می کند سایز بزرگ ساختمان و مساله دسترسی، تعداد افراد در معرض خطر، منآبع آب مورد نیاز و مهارت های مورد نیاز است. ارزش ساختمان و بعد تجاری ساختمان نیز از جمله مواردی است که تاثیر گذار خواهد بود.
فاکتور های دیگری که در اطفای حریق این ساختمان ها باید مورد توجه قرار بگیرد عبارتند از:
هزینه های زیاد ساخت و استاندارد های بالای مورد نیاز
سیستم های بر اساس کارکرد مانند آسانسور و پله های خارجی
کارکرد قوانین محلی ساختمان
طبیعت با پرستیژ چنین ساختمان هایی و احتمال قرار گیری در معرض حملات تروریستی

شکل: مانند تمام ساختمان های بلند، آب پاش های خودکار در برج خلیفه کار گذاشته شده اند. بدون این آب پاش ها استراتژی اطفای حریق در این ساختمان ها عملی نخواهد بود.

قوانین و استاندارد ها

در حالی که بسیاری از کشور های GCC و خاورمیانه قوانین و استاندارد های خود را به روز کرده اند، اما با این حال می توانیم بگوییم این پیشرفت ها و تقویت های صورت گرفته نامتوازن است و به شدت بستگی به میزان تخصص و تجربه کادر آتش نشانی این کشور ها دارد. یکی از پاسخ های احتمالی به این چنین مسائل آوردن دانش و تجربه فنی از آن سوی آب ها و کشور های دیگر به این کشور ها می باشد.
یکی از موارد مورد توجه بررسی و تایید سیستم های محافظت در برابر حریق می باشد و این موضوع می تواند کار را بر روی دوش مسئولین آتش نشانی قرار دهد. برای کمک در این رابطه، سیستمی برای تایید سیستم های محافظتی برای نصابان و طراحان تدوین شد. چنین تاییدیه هایی بستگی به موجود بودن استاندارد های تجمیعی بالا و متد های تجربی در قضاوت در مورد میزان مناسب بودن اجزای سیستم می باشد. به همین جهت، به مراکز تست برای انجام تست های مربوطه نیاز می باشد.

وجود یک استاندارد جهانی و بالغ و جامع در رابطه با آب پاش های آتش نشانی یک فاکتور اصلی در پذیرش اصلی آن است. کشور های خاورمیانه عموما از استاندارد های زیر تبعیت می کنند:
US-NFPA 13-US آخرین ادیشن و ویرایش در سال 2016
NFPA 13R و 13D کاربرد های داخلی و مربوط به مناطق مسکونی را پوشش می دهد (آخرین ویرایش مربوط به سال 2016)
اروپا: EN 12845،‌ ورژن 2015 در اکتبر 2015 مطرح شد. در ورژن انگلیسی معمولا تحت نام BS EN 12845:2015 شناخته می شود.
BS 9251:2014 برای سیستم های اسپرینکلر مسکونی و داخلی
علاوه بر این، پس از براورد های داخلی و ملی، تاییدیه لازم به سیستم های آب پاشی نصب شده داده می شود. این موضوع باعث می شود که مسئولان بیمه، مسئول مقررات نوشته شده برای نصب آب پاش باشند. این موضوع همچنین برای قوانین UK LPC برای سیستم های آب پاش خودکار که با قوانین EN12845 کار می کنند نیز هم خوانی دارد. وقتی قوانین بیمه ای در لندن یا توسط LIoyds نوشته می شود، قوانین LPC Rules 2 مبنا قرار می گیرد. به این ترتیب اطلاعات ویژه فراوانی در مورد سیستم های جدید و نواورانه ای مانند سیستم های مه پاش گسترده با پاسخ سریع (ESFR) که از لوله های قطورتر و هد های آب پاش بزرگتر برای پاشش آب استفاده می کنند تا در مراحل اولیه شکل گیری آتش سوزی کار اطفای حریق را انجام دهد. از این سیستم برای محافظت انبار ها و به عنوان جایگزینی برای سیستم های داخل رک استفاده می شود.
برخی بیمه گزاران اروپایی همخوانی و تطبق با برنامه ریزی و نصب سیستم های آب اش CEA 4001:2013 که استانداردی صنعتی بیمه است، را توصیه می کنند.

انواع سیستم آب پاش

به جز برخی موارد استثنا، تمام سیستم های آب پاش طوری طراحی شده اند تا از اموال و جان افراد محافظت کنند. به این ترتیب در جایی که وجود یک سیستم آب پاش تمام وقت الزامی و حیاتی است، مثلا در یک مکان عمومی مانند هتل، مقیاس های مختلفی علاوه بر مبحث نگه داری و کنترل دوره ای نیز وجود دارد تا از کارکرد سیستم در شرایط حریق مطمئن شویم.
چنین سیستم هایی “با موجودیت ارتقا یافته 3” می توانند شامل پمپ های دو تایی، تانکر ها و شیر ها باشند تا بتوانند امنیت و امکان مانیتورینگ مجموعه شیر ها را مهیا کنند. واضحا این امکانات با هزینه زیاد امکان پذیر هستند بنابراین نیاز است تا محدوده لازم مورد نظر را بدانیم.

شکل:‌ انتخاب یک سیستم آب پاش با شکل درون سقفی می تواند باعث کاهش عدم زیبایی که مورد نظر طراحان داخلی و معماران است،‌ شود.

آب پاش های خیس

سیستم های آب پاشی که خطوط انتقال آن همواره پر از آب است از پر کاربرد ترین انواع آب پاش می باشد. این سیستم در مناطقی که امکان فریز شدن و یخ بستن آب وجود ندارد مانند کشور های خاورمیانه و حوزه خلیج فارس استفاده می شود.

سیستم های لوله خشک

نصب آب پاش های با لوله خشک برای کاربرد در مناطقی که امکان فریز شدن آب وجود دارد مورد استفاده قرار می گیرد. در یک سیستم لوله خشک، لوله ها در سمت فعال شیر های کنترل با هوا (یا برخی اوقات نیتروژن) پر می شود که تحت فشار کافی است تا از ورود آب به درون شبکه لوله توزیع جلوگیری شود. چنین سیستم هایی در مناطق بسیار سرد مورد استفاده قرار می گیرد.

سیستم های پیش فعال

یک سیستم آب پاش پیش فعال یک سیستم لوله خشک است که به یک سیستم تشخیص خودکار آتش سوزی متصل شده است که در همان منطقه کار می کند. عملیات هنگامی که دتکتور یا سنسور حرارت و دود در منطقه وجود داشته باشد شروع به کار می کند (معمولا قبل از باز شدن هد آب پاش). در این نقطه یک شیر “پیش فعال” باز می شود تا به آب قبل از عمل کردن اولین آب پاش اجازه جریان یافتن در خط لوله انتقال آب پاش را بدهد. این نوع از سیستم ها به طور گسترده در مناطقی که به آب حساسیت وجود دارد مانند اتاق های تجهیزات الکتریکی، اتاق های کامپیوتر مورد استفاده قرار می گیرد.

سیستم های سیلی

سیستم های سیلی با آب پاشی تفاوت دارند و تفاوتشان در این است که در سیستم سیلی تمام هد های تخلیه همزمان باز می شوند/ سیستم های سیلی برای محافظت مناطق حساس و دارای مایعات اشتعال پذیر مورد استفاده قرار می گیرد.

نگهداری

برنامه های تست و نگهداری مناسب که توسط افراد مرتبط انجام می شود برای محافظت سیستم های محافظت اتش سوزی مناسب هستند اما برای سیستم های اطفای حریق قرار داده شده در ساختمان هاموردی حیاتی می باشند.

خلاصه

سیستم های اطفای حریق اتوماتیک به عنوان یکی از اصلی ترین رکن های ایمنی در ساختمان های بلند مرتبه مورد استفاده قرار می گیرند. حتی اگر در قوانین محلی استفاده از این آب پاش ها الزامی نباشد، وجود آب پاش ها می تواند امنیت ساختمان و ساکنینش را تضمین کند.
برای اطلاعات بیشتر به سایت risk-consultant.com مراجعه فرمایید.