حفاظت از مراکز داده در برابر آتش، بطور قابل توجهی در سه دهه گذشته تکامل یافته است. فناوری به شکلی رشد کرده است تا خواسته‌های بازار را برای راه حل‌هایی برآورده کند که ویژگی‌های مورد نیاز را برای حفظ تداوم عملیات در طول عمر یک مرکز داده برقرار می‌کنند.
این خبر خوبی برای خریداران است، اما فرایند تصمیم گیری اکنون پیچیده‌تر از زمانی است که تنها گاز انتخابی برای سیستم های اطفای حریق گازی، هالون بود. برخی از این فناوری‌ها حتی دارای معیارهای مختلف هستند که مقایسه مستقیم بین آنها، انتخاب را مشکل‌تر می‌کند. با این حال، مراکز داده به طور فزاینده‌‌ای قلب بسیاری از کسب و کارها هستند و بسیار حیاتی است که آن را در حال اجرا نگه داشت. با تنوع گزینه‌های در دسترس و تغییرات اخیر در قوانین زیست محیطی که به بازار جلوگیری از حریق فشار می‌آورند، مهم است که گسترده‌تر در این مورد فکر کنیم که چگونه انتخاب‌های امروز می‌تواند بر روی توانایی حفظ تداوم عملیات به آینده تاثیر بگذارد.
شرکت Capitalonline Ltd، مشاوره داده‌های آنلاین مستقل، به تازگی بررسی ۵ ساله خود را در مورد غفلت‌های فاجعه‌بار در مورد مراکز داده در سراسر جهان، منتشر کرده است. یافته‌های آنها جالب توجه است… میانگین قطع برق مرکز داده که منجر به یک حادثه شده است، 12.5 ساعت بوده است، که معادل بیش از 151 میلیون دلار در سطح جهانی است. 21٪ نارسایی‌های فاجعه بار منجر به حوادث آتشسوزی جدی شده اند. با توجه به گزارش Emerson Network Power، میانگین هزینه‌های وقفه برق مرکز داده 7900 دلار برای هر دقیقه قطع برق است. جلوگیری از نارسایی سیستم در صورت وقوع آتشسوزی، یا حداقل باز گرداندن سیستم و اجرا کردن سریع آن بسیار حیاتی است. از آنجا که سیستم‌های سرکوب یا جلوگیری از آتش (FireSuppression) در عملکردشان با یکدیگر متفاوت هستند، انتخاب و هزینه برای این سیستم ها در زمان خرید بسیار مهم است.
چه گزینه‌هایی برای حفاظت از اتاق‌های کامپیوتر وجود دارد؟ و خریداران باید به دنبال چه چیزی بگردند هنگامی که سیستم‌های سرکوب آتش خاصی باید در مراکز داده قرار بگیرند؟ برای پاسخ به این سوالات تحلیل چیزی که باید محافظت شود به ما کمک می‌کند. در جایی که سیستم‌های بخار آب یا آب‌پاش ممکن است برای بسیاری مکان ها مناسب باشد، برای مثال حفاظت از وسایل الکترونیکی ارزشمند نیازمند راه‌حلی است که بطور پاک آتش را بدون ریسک آسیب به دارایی‌ها و به حداقل رساندن اختلال در عملیات خاموش کند.
سیستم‌های آبی
هنگامی که موضوع پایداری به میان می‌آید، سیستم‌های مبتنی بر آب قطعا از تغییرات تنظیمی قریب الوقوع مستثنی هستند که در جستجوی کاهش استفاده از HFC در صنعت سرکوب آتش است. دو فناوری اصلی در سیستم‌های حفاظتی- آب‌پاشی و سیستم‌های مه پاش وجود دارد.
سیستم‌های اسپرینلر آبی، حفاظت موثری از آتش را به مدت بیش از 150 سال فراهم کرده‌اند، اما آنها طراحی شده‌اند تا آتش را کنترل کنند، نه اینکه لزوماً آن را خاموش سازند. سیستم‌های آب‌پاش به ساکنان اجازه می‌دهند مکان را تخلیه کنند در حالی که ماموران آتش‌نشانی را قادر می‌سازند وارد ساختمان شوند. با این حال، باید در نظر داشت که، علاوه بر خود آتش، انتشار آب به دارایی‌های الکترونیکی با ارزش به احتمال زیاد باعث آسیب قابل توجهی می‌شود. همچنین، در نظر بگیرید که حرارت تولید شده و تجمع دود پیشاپیش انتشار آب اسپرینکلر از قبل، باعث آسیب قابل توجهی به لوازم الکترونیکی باارزش شده است.
سیستم‌های مه پاش
سیستم‌های مه پاش از سیستم‌های آب‌پاش سنتی از این نظر متمایز اند که از آب کمتری نسبت به آب‌پاش‌های معمول برای گسترش اسپری‌های مناسب و متعاقب آن قطرات کوچک آب، استفاده می‌کنند. با وجود این سیستم‌های مه پاش مقدار قابل توجهی از آب را در فضای حفاظت شده منتشر می‌کنند. این سیستم‌ها که در اصل در دهه ۱۹۴۰ برای کاربردهای دریایی توسعه یافتند، آتش را از طریق ظرفیت گرمایی بالایی آب، کاهش گرمای شعله و منطقه اطراف آن، و جابه‌جایی اکسیژن بر اثر تبخیر سرکوب می‌کنند. سیستم‌های مه پاش به خوبی برای کنترل آتش‌‌سوزی‌های با انرژی بالا مناسب هستند اما آتش بزرگ بدترین چیزی است که می‌تواند برای یک مرکز داده رخ دهد. معمولاً آتش‌های کوچک (<5kw)، مخفی یا مسدودکننده، در مراکز داده رخ می‌دهند، که ثابت شده خاموش کردن آنها توسط سیستم‌های مه پاش مشکل است.
قبل از اینکه سیستم مه پاش برای حفاظت از مرکز داده تعیین شود، خریداران باید با پرسیدن سؤالات زیر خود را برای خرید این سیستم راضی کنند:
• آیا سیستم آتش را خاموش می‌کند یا صرفاً آن را کنترل می‌کند؟ آیا سیستم برای آتش‌های پنهان مؤثر است؟
• آیا آستانه‌های رطوبت پیشنهادی در مرکز داده تجاوز خواهد کرد؟
• اثر بخار آب و رطوبت باقی‌مانده بر روی لوازم حساس الکترونیکی و دارایی‌های باارزش بالا چقدر است؟
• چه مقدار آسیب در طول زمان تخلیه سیستم طولانی‌تر، از گرما و تولید دود ایجاد خواهد شد؟
• زمان بالقوه خاموش ماندن مرتبط با تمیز کردن بعد از حادثه آتشسوزی چقدر است؟
گاز ساکن
سیستم‌های گاز ساکن – که معمولاً مخلوطی از نیتروژن، آرگون و دی‌اکسید کربن هستند – به عنوان جایگزین هالون در دهه ۱۹۹۰ معرفی شدند. این سیستم‌ها دارای اثر نسبتا حداقل بر روی محیط هستند و واقعاً از این نظر تمیز هستند که غیررسانا بوده و آتش را بدون گذاشتن باقی‌مانده سرکوب می‌کنند. با این حال گازهای ساکن از این نظر متفاوت اند که بر روی غلظت عامل قابل توجه در فضای محافظتی تکیه می‌کنند تا بطور مؤثر آتش را با کاهش نسبت اکسیژن به سطوح ناکافی برای حمایت از احتراق خفه کنند.
با توجه به حجم قابل توجه گاز لازم برای خاموش کردن، خالی کردن اتاق لازم است تا فشار اتاق آزاد شود که در غیر اینصورت به صدمه ساختاری منجر می‌شود. برای تطبیق حجم زیاد گاز، سیستم‌های گاز ساکن تحت فشارهای بسیار بالا ذخیره شده و نیازمند فضای بیشتری است تا تعداد بیشتری از سیلندرهای مرتبط با هالون و جایگزین‌های دیگر انبار شود. علاوه‌بر برنامه‌های نگهداری دقیق‌تر، فشار بالای سیستم‌های گاز ساکن دارای پیامدهای دیگری است. برای مثال فشار بالاتر ممکن است به نویز بیشتر در مرکز داده در زمان‌های تخلیه طولانی‌تر منجر شود، در نتیجه اپراتورها لازم است ارزیابی کنند این زمان، شدت و فرکانس نویز بر روی هارد دیسک‌های حاضر در مرکز داده تأثیر می‌گذارد یا خیر.
فضای در حال تغییر قوانین
افزایش در استفاده از گازهای بی‌اثر و سیستم‌های آبی، در بسیاری موارد، به علت کاهش استفاده از HFC هاست، که پس از هالون، به طور فراگیر در حوزه سرکوب آتش مورد استفاده قرار می‌گیرند. حالا، استفاده زیاد ظرفیت‌های گرمایش زمین (GWP) توسط HFC ها، آنها را در برنامه‌ی جایگزینی و حذف تدریجی اتحادیه اروپا قرار داده است، و قرار است برای تهیه یک نقشه راه برای جایگزینی جهانی آن در سال ۲۰۱۶ تحت پروتکل مونترئال مذاکره شود، همان معاهده‌ای که جایگزینی هالون را اجباری نموده بود. برای مثال، GWP مربوط به HFC-227ea (FM-200TM) برابر 3220 است. این یعنی تأثیر آب‌وهوایی آن ۳۲۲۰ برابر قوی‌تر از دی‌اکسیدکربن است. HFC هایی که در سرکوب آتش مورد استفاده قرار گرفتند، برخی از بیشترین GWP ها را نسبت به سایر حوزه‌های بکارگیرنده HFC، همچون یخچال‌سازی و تهویه هوا، در اختیار دارند.
تصویر: حفاظت از دارایی‌های حیاتی، هم زندگی انسان‌ها و هم تجهیزات باید در اولویت حفاظت حریق باشد.
در جولای ۲۰۱۵، سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) وضعیت HFC ها را به «غیرقابل‌قبول» برای استفاده‌های مشخص تحت برنامه «سیاست جایگزین‌های قابل‌توجه جدید» (SNAP) تغییر داد. این بر اساس داده‌هایی است که نشان می‌دهد جایگزین‌های دیگری در دسترس هستند که ریسک عمومی کمتری برای سلامت انسان و محیط دارند. گرچه HFC های مورد استفاده در سرکوب آتش، هنوز به علت تأثیر آب‌وهوایی‌شان توسط قوانین SNAP مورد هدف قرار نگرفته‌اند، در دسترس بودن جایگزین برای HFC ها در حوزه‌ی سرکوب آتش، نشان می‌دهد که صنعت بایستی این مساله را غیرقابل‌گریز فرض کند.
این تغییرات قانونی، حجم قابل‌توجهی از ابهام را درباره عرضه و هزینه‌ی آینده‌ی HFC های مورد استفاده برای سرکوب آتش مطرح می‌کند. خریداران سیستم‌های سرکوب آتش همچنین بایستی در نظر داشته باشند که انتخاب یک راه‌حل غیرماندگار ممکن است بر ادامه‌ی عملیات در آینده تاثیرگذار باشد. خوشبختانه، جایگزین‌های مقرون به صرفه و ماندگاری اکنون موجود هستند.
موفقیت بزرگ در ماندگاری
موفقیت بزرگی در سرکوب آتش ماندگار در سال ۲۰۰۳ با معرفی فلوروکتون رخ داد، که توسط شرکت 3M به عنوان مایع حفاظت از آتش NovecTM 1230 تجاری شد. این عامل پاک، عملکرد و امنیت مورد نیاز برای محافظت از آتش پاک را فراهم می‌کند، بدون اینکه تحت تأثیر فعالیت‌های قانونی موجود یا مورد انتظار حذف HFC قرار گیرد. این ماده، همان برتری‌های صرفه‌جویی در فضای سیستم‌های HFC/هالون فراهم می‌کند، اما با یک مشخصه‌ی محیطی بسیار قوی‌تر. مایع Novec 1230 ظرفیت ازبین‌برندگی اوزون را ندارد و ظرفیت گرمایش جهانی آن کمتر از یک است، که باعث یک کاهش ۹۹ درصدی اثر آب‌وهوایی نسبت به HFC ها می‌گردد.
عوامل پاک، بخصوص برای مراکز داده‌ای مناسب هستند، چون غیررسانا هستند و به سرعت و به تمیزی تبخیر می‌شوند، و هیچ اثری از خود پس از تخلیه به جا نمی‌گذارند. مایع Novec 1230 هیچ آسیبی به قطعات الکترونیک یا سایر اموال باارزش نمی‌رساند، و می‌تواند به طور امن بر روی تجهیزات انرژی‌یافته مورد استفاده قرار گیرد، که به تداوم عملیات کمک کند. در‌واقع، مایع Novec 1230 بیشترین خاصیت عایق را در میان تمام عامل‌های پاک داراست. استفاده از سیستم‌های عامل پاک می‌تواند مدت توقف کسب‌وکار را در صورت بروز آتشسوزی به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد.
بار دیگر، انتخاب یک سیستم عامل پاک، کاری پیچیده است. تفاوت میان فناوری‌های موجود می‌تواند عواقبی داشته باشد که بر کل هزینه‌ی مالکیت و تداوم عملیات در طول عمر یک سیستم تاثیرگذار باشد. ملاحظات شامل هزینه‌های ملک، هزینه‌های نگهداری، هزینه‌های پاکسازی، گزینه‌های پر کردن دوباره، نیازمندی‌های تهویه، و هزینه‌های نامشخص مرتبط با مالکیت فناوری‌های قدیمی همچون هالون‌ها یا HFC ها است. همچنین، به خاطر داشته باشید که هزینه‌ی توقف کار، ۷۸۰۰ دلار به ازای هر دقیقه است، و در هنگام یک آتشسوزی، برخی فناوری‌ها همچون آب می‌تواند مدت توقف کار طولانی‌تری ایجاد نماید که قابل‌تحمل نباشد.
گزینه‌های سیستم‌های سرکوب‌کننده آتش برای مراکز داده اکنون بیش از هر زمان است. واضح است که راه‌حل‌های پایدار متعددی برای جایگزینی هالون‌ها و HFC ها برای سرکوب آتش وجود دارد، اما خریداران باید در نظر داشته باشند که وقتی این مراکز داده حیاتی‌ترین دارایی کسب‌وکار شما، و «قلب» کسب‌وکاری است که برای محافظت از آن تلاش می‌کنید، ارزش این را دارد که زمان کافی را صرف انتخاب راه‌حل مناسب کنید.
برای اطلاعات بیشتر به www.3m.com/novec1230 مراجعه کنید.
نظرات کاربران